پاویون ایران در نمایشگاه باغ سازی نانینگ ،« باغ ایران » در نگاه اول صورت مسئله باز طراحی پرتوتایپ شناخته شده « باغ ایرانی » را مطرح می کند . بازطراحی ساختاری تنیده درجغرافیا و فرهنگِ بستر خود در جغرافیا و فرهنگی کیلومترها دورتر ، که معمولا خطر تولید نمونه ای بدل گونه از مفهوم عمیق و تاریخی پشت آن دارد . مفهومی که از هویت و جهان بینی منحصر به فرد پیرامون خود ریشه گرفته و بر هنر و تمدن مردمان آن تاثیر گذاشته است .
ما « باغ ایران » را به مثابه سوغاتی فرهنگی از اقلیمی دوردست با حضور همه عوامل تاثیر گذارنده بر آن و تاثیرپذیرنده از آن در طول تجربه تاریخی یک تمدن به نانینگ خواهیم برد . تجربه تاریخی که نشان از جهان بینی ویژه مردمان این سرزمین به نحوه مداخله انسان بر طبیعت دارد ، مداخله ای که برخاسته از ایده ی رابطه خالق و مخلوق است .
« باغ ایرانی » خرده اقلیمی است مستقل از شکل و کالبد خود که به هر کجا رفته چون فرشی بر آن گسترده و چون عینیتی از رویای بهشت با اقلیم پیرامون خود تضادی عمیق دارد .
باغ و راغ !
راغ چه در کویر باشد و چه در شیراز و تبریز ، باغ دیواری به دور دارد و از هیاهوی جهان جدا می شود .
روایت این تجربه تاریخی نه در ارائه مجدد پرتوتایپ باغ ایرانی ، بلکه از طریق طراحی تجربه ( Experience Design ) محقق می شود . در سناریوی این طراحی تجربه ، بازدید کننده در مدت زمان حضور در پاویون ، به تجربیاتی با همه ابعاد وجود خود دست می یابد که در پایان مسیر درکی از ایده نخستین ( Architype ) باغ ایرانی خواهد داشت . درکی از ایده تمنای بهشت در کاشی ، فرش ، ادبیات ، مینیاتور، نگارگری ، هنر مدرن ، فرهنگ ایران و صد البته در باغ ایرانی .
با توجه به قرار گرفتن احجام پر در کناره ها و هماهنگی با توپوگرافی موجود ، بسته به تکنیک های بومی موجود ، امکان ساخت به صورت دیواره های باربر حائل و یا تکنیک های ساخت با چوب وجود دارد.
گونه های گیاهی شامل درختان سرو ، انار و بادام و بید مجنون ، درختان رنگی : گل توری ، گل کاغذی ، گل های کوتاه : رز، نسترن ، ختمی ، پامچال ، پریوش ، بنفشه ، میخک ، تاج خروس و گل میمونی و گیاهان پوششی : پاپیتال می باشد.