چهار دوست در روستای جار در نزدیکی اصفهان، در زمین کوچکی ، چهار خانه باغ می سازند، جایی که خاطرات کودکان هم سن و سالشان شکل می گیرد. فضاهای خواب در دل زمین شکل می گیرند تا علاوه بر استفاده از انرژی زمین سهم بیشتری از باغ برجای گذارند. تجربه گودال باغچه ، نسیم خنک شده در سایه و تهویه طبیعی با استفاده از دیوارهای خاکی تکمیل می شود.
مرز میان فضاهای خصوصی و عمومی در اینجا تعریف جدیدی می یابد بخشی از زمین فضای مشترک چهار ویلا است. جایی برای کنار هم بودن طیفی از تجربه خلوت تا جمع در مجموعه شکل می گیرد که معماری را پدیده ای می کند برای کشف شدن، در هر سن و سالی که هستید اگر روی زمین یا زیرزمین هستید، اگر در آفتاب نشسته اید یا در سایه.