ویلا در مفهوم متداول خودبنایی است در باغی محصور ، ولی تجربه معماری ایرانی از خانه – باغ باقیمانده فضاهای خالی تعریف شده و زندگی در ویلا به عنوان تجربه ای متفاوت از حضور در باغ باز تعریف می شود.
حضور در باغ ، از برهم نهی لایه های آب ، گیاه و سلایه تعریف می شود. حاصل این برهم نهی تجربه های متفاوتی از درک طبیعت است. از بهار تا زمستان ، از صبح تا شب ، در آفتاب و باران ، در درون و بیرون هم بنا از خاک محل و پاتکنیک خاک فشرده ساخته می شود . تکنیکی که در تنظیم رطوبت در منطقه خشک اقلیم مرکزی ایران موثر است.